گروه آموزشی معارف اسلامی نوشهر

خمار مستی همه عمر برندارم سر از این خمار مستی که هنوز من نبودم که تو در دلم نشستی[1] تو نه مثل آفتابی که حضور و غیبت افتد           دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی چه حکایت از فراقت که نداشتم و لیکن            تو چو  روی  باز  کردی  در  ماجرا  ببستی نظری به دوستان کن که هزار بار از آن به          که   تحیتی   نویسی   و   هدیتی   فرستی دل  دردمند  ما  را  که  اسیر  توست  یارا           به  وص,خمار,مستی,سعدی,رحمه,الله ...ادامه مطلب